تعريف آزمون

آزمون وسيله اي است عيني و استاندارد شده كه براي اندازه گيري نمونه اي از رفتار يا خصايص آدمي به كار مي رود. در اين تعريف ، مراد از عيني آن است كه روش اجرا ، نمره دادن و تعبير و تفسير نتايج آزمون براساس قواعدي معين و مشخص صورت مي گيرد و قضاوت و نظر شخصي در آنها بي تاثير است. براي هر آزمون دستورالعمل خاصي در مورد نحوه اجرا ، طول مدت آزمايش، دستورهاي شفاهي و نحوه ارائه مثالها و روش تفسير نمره ها تهيه مي شود.
اصطلاح استاندارد شده بدين معناست كه آزمون قبلا در مورد گروه نمونه اي از افراد مورد نظر در بوته آزمايش گذاشته شده و نتايج پژوهشهاي مربوط به آن از راه روشهاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و روايي و اعتبار آن تعيين شده است . به علاوه داراي جداول نرم يا هنجارهايي است كه نمره هاي خام آزمون بر مبناي آن تعبير و تفسير مي شوند.